Artyści od stuleci obsadzali kobietę w roli bohaterki swoich dzieł. Czynili z niej obiekt pożądania i źródło inspiracji. Kobieta na przestrzeni wieków była dla malarzy natchnieniem i uosobieniem idealnego piękna. Była boginią i muzą.
Michał Szarek
Każda epoka kreowała odmienny, właściwy sobie wizerunek kobiety. Artyści na portretach uwieczniali swoje muzy, żony, kochanki, matki, siostry, służące czy kobiety całkiem obce, których portrety zamawiali mężowie. Na prezentowanych obrazach widzimy całą gamę postaci kobiecych: kobiety piękne i niezbyt urodziwe, młode i starsze, damy i służące. Z oczywistych powodów przeważają portrety kobiet z zamożnych rodzin, ubranych w bogato zdobione stroje.
Ze względu na ogromną ilość tych malarskich przedstawień postanowiliśmy podzielić zebrany materiał na dwie części.
Część pierwszą poświęcamy dokonaniom artystów światowego formatu: prezentujemy obrazy malarzy powszechnie znanych i podziwianych na przestrzeni sześciu stuleci – od XV do XX wieku. Zaczynamy od Leonarda da Vinci, Tycjana, Caravaggia czy Rubensa,
a kończymy na Fridzie Kahlo i Andy Warholu.
W części drugiej skupiamy się na twórcach rodzimego malarstwa, a więc malarzach polskich i w Polsce działających. Obok artystów znanych i powszechnie rozpoznawalnych (Matejko, Chełmoński, Kossak, Boznańska czy Witkacy) pokazujemy też twórców nieco zapomnianych.
Zapraszamy na spotkanie z kobietami, które od stuleci stanowiły dla malarzy niezwykłe źródło natchnienia.
Bibliografia
Wystawę przygotował Dział Zbiorów Specjalnych
