Na wystawie prezentujemy 86 zdjęć z 22 najsłynniejszych oper polskich oraz światowych kompozytorów w zapisie nutowym. Począwszy od opery „Norma” Vincenza Belliniego, poprzez „Carmen” Georgesa Bizeta, „Halka” Stanisława Moniuszki, „Czarodziejski flet” oraz „Wesele Figara” Wolfganga Amadeusza Mozarta, „Czarna maska” Krzysztofa Pendereckiego, aż po „Złoto Renu” Richarda Wagnera.
Są to wydania z przełomu XIX/XX wieku, wydane m.in. przez Universal-Edition, Gebethner i Wolff, Editio Supraphon, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, czy Gosudarstvennoe Muzykal'noe Izdatel'stvo. Oryginały nut znajdują się w Dziale Zbiorów Audiowizualnych.
Opera [wł. < łac. opus = dzieło], utwór dramatyczno-muzyczny, wokalno-instrumentalny, z akcją dramatyczną, monologami i dialogami ujętymi w libretcie, przeznaczony do wykonania na scenie(z odpowiednią scenografią), zwykle w specjalnie do tego celu zbudowanym teatrze operowym, również zwanym operą. Opera dzieli się na akty, sceny i obrazy. Na jej początku występuje uwertura, zaś ze względu na treść libretta, do którego została skomponowana muzyka, rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje opery: opera seria (poważna) i opera buffa (komiczna). Opera powstała w XVI w. we Włoszech i jest gatunkiem muzycznym popularnym do dzisiaj.
