„Złoty” pojawił się po raz pierwszy jako moneta w 1663 r., jednak dopiero w roku 1924, w wyniku reformy walutowej Władysława Grabskiego, stał się obiegową jednostką monetarną w Polsce. Władysław Grabski, urodzony w 1874 r. w Borowie – wsi leżącej w województwie łódzkim, jako minister skarbu stanął przed trudnym zadaniem uporządkowania finansów odrodzonej Rzeczypospolitej. Sytuacja gospodarcza kraju, utworzonego z ziem trzech zaborów, toczącego wyniszczającą wojnę z Rosją Sowiecką i mierzącego się z hiperinflacją wymagała gruntownej reformy. W wyniku działań Władysława Grabskiego 1 kwietnia 1924 r. wprowadzono reformę walutową, która miała przeciwdziałać hiperinflacji. W jej wyniku do obiegu weszła nowa waluta. Co ciekawe wśród proponowanych nazw dla nowej jednostki pieniężnej znalazł się
m. in. „lech” czy „pol” jednak z powodów historycznych oficjalną nazwą stał się „złoty”, dzielący się na 100 groszy. Od tego czasu pozostaje on podstawową jednostką monetarną państwa Polskiego.

Zapraszamy do obejrzenia wystawy, na której prezentowane są publikacje poświęcone historii pieniądza na ziemiach polskich, katalogi monet i banknotów oraz najciekawsze zbiory z Kolekcji numizmatów znajdującej się w Dziale Zbiorów Specjalnych.

Wystawę przygotował Dział Zbiorów Specjalnych